Ο Στρατός Θεσσαλίας στον οποίο συγκεντρώθηκε το
μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων αποτελούνταν από: τις 1ης έως 7ης
Μεραρχίες, 20 συντάγματα πεζικού, 1 Σύνταγμα Κρητών, 1
τάγμα Ευζώνων, 3 Τάγματα Εθνοφρουράς, 1 Ταξιαρχία ιππικού, 4 Συντάγματα
πεδινού και 2 Μοίρες ορειβατικού πυροβολικού. Επίσης το Μηχανικό αποτελούνταν
από 2 Συντάγματα σκαπανέων, 1 Τάγμα γεφυροποιών και 2 Λόχους τηλεγραφητών.
Την δύναμη ενίσχυαν και 4 αεροσκάφη.
Ο Στρατός Ηπείρου, που ο ρόλος του θα ήταν δευτερεύων,
αποτελούνταν από την 8η Μεραρχία, 1 Συντάγμα πεζικού, 4 τάγματα Ευζώνων, 1
τάγμα Εθνοφρουράς, 1 Ίλη ιππικού, 1 μοίρα πεδινού, 1 ορειβατικού και 1
τοπομαχικού πυροβολικού. Επίσης πλαισιονόταν και από έναν λόχο μηχανικού.
Ο Ελληνικός Στόλος το 1912
Εκτός όμως των παραπάνω προμηθειών και κατασκευών αποθηκών
κ.λπ. η κυβέρνηση Θεοτόκη προώθησε τη βελτίωση του ελληνικού στόλου. Δέκα
χρόνια πριν ο ελληνικός στόλος απαρτιζόταν από απαρχαιωμένα σκάφη, με εξαίρεση
τα θωρηκτά που αποκτήθηκαν το 1890 και τα τοπριλοβόλα που είχε αγοράσει η
Κυβέρνηση του Τρικούπη. Έτσι το 1900 ιδρύθηκε και το "Ταμείο Εθνικού Στόλου" το
οποίο και ενισχύθηκε με 2.500.000 φράγκα που κληροδότησε ο Γεώργιος Αβέρωφ ενώ κατ΄ έτος αντλούσε επίσης
925.000 δραχμές από κονδύλια του προϋπολογισμού. Τον Νοέμβριο του 1908 ξεκινά η
παραγγελία του θωρηκτού καταδρομικού κλάσης "Πίζα", που ονομάσθηκε
"Γ. ΑΒΕΡΩΦ" και κατέπλευσε μόλις
το 1911. Επίσης
τότε, την ίδια περίοδο (1906) και για πρώτη φορά ξεκίνησε η σύντονη εκπαίδευση
του στρατού. Ο Θεοτόκης με μια αποφασιστική ενέργεια κατάργησε όλες εκείνες τις
αποσπάσεις των αξιωματικών του στρατού σε άλλες υπηρεσίες, αστυνομία,
αποσπάσματα, φύλαξη λιμένων κ.λπ. απελευθερώνοντας χρηματικούς πόρους. Έτσι το
1907 ξεκινά η εκπαίδευση του στρατού καθώς και των έφεδρων τεσσάρων
προηγουμένων κλάσεων. Το 1908 εκπαιδεύονται όλες οι κλάσεις από 1900 μέχρι και
1908. Το δε 1909 συνεχίσθηκε η συμπληρωματική εκπαίδευση τριών κλάσεων 1902,
1904 και 1906.
· Στόλος
Αιγαίου:
Θωρηκτά: 4 (Αβέρωφ, Σπέτσαι,Ψαρά, Ύδρα)
Αντιτορπιλλικά: 10[1] (Βέλος,
Σφενδόνη, Λόγχη, Νίκη, Ναυκρατούσα, Δόκα, Νέα Γενεά, Ασπίς, Θύελλα, Κεραυνός)
Ανιχνευτικά: 4 (Λέων, Πάνθηρ, Αετός, Ιέραξ)
Τορπιλλοβόλα: 5 (11, 12, 14, 15, 16)
Υποβρύχια: 1 (Δελφίν)
Υδροπλάνα: 1
Οπλιταγωγά: 1 (Σφακτηρία)
Ναρκοθετικά: 1 (Άρης)
Ανεφοδιαστικά: 1 (Κανάρης)
· Μοίρα
Ιονίου:
Ατμοβάριδες: 2 (Άκτιον, Αμβρακία)
Ατμομυοδρόμωνες: 4 (Αλφειός, Αχελώος, Πηνειός, Ευρώτας)
Κανονιοφόροι: 3 (Α, Β, Δ)
· Μοίρα
Ευδρόμων:
Επίτακτα εξοπλισμένα:
Εμπορικά: 5 (Εσπερία, Μυκάλη,Μακεδονία, Αθήναι, Αρκαδία)
Βοηθητικά: 3 (Αιγιαλεία, Μονεμβασία, Ναυπλία)
Χωρίς αυτή τη προπαρασκευή όπως σημειώνουν σύγχρονοι
στρατιωτικοί αναλυτές[2] η
Ελλάδα θα ήταν αδύνατον να βρεθεί έτοιμη στις ραγδαίες εκείνες εξελίξεις παρόλο
τον πυρετώδη αγώνα που κατέβαλε στη συνέχεια ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος του 1909 και η
κυβέρνηση του Ε. Βενιζέλου μεταξύ των ετών 1909 - 1912
με ακόμη επιτάχυνση της εκπαίδευσης και του εξοπλισμού του ελληνικού στρατού.
Σημειώνεται επίσης ότι και η Οθωμανική Αυτοκρατορία βλέποντας μάλλον θορυβημένη
την αύξηση της ελληνικής ναυτικής δύναμης παρήγγειλε το 1910 δύο γερμανικά
καταδρομικά. Η ναυτική όμως υπεροχή και υπεροπλία της Ελλάδας ήταν ήδη δεδομένη
έναντι της χαώδους κατάστασης που επικρατούσε στον τουρκικό στόλο που ήταν
αμφίβολος ακόμη και ο απόπλους του λόγω ακριβώς της παντελούς έλλειψης ναυτικής
εκπαίδευσης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου