ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ



Ελληνικός στρατός 
Κατά το Β' Βαλκανικό πόλεμο ο ελληνικός στρατός είχε αυξηθεί κατά πολύ με εκγυμνάσεις και νεότερων κλάσεων και της παρένταξης αυτών σε παλαιότερες μονάδες. Επίσης το Γενικό Επιτελείο είχε οργανώσει ακόμη μια μεραρχία τη 10η, από 8 αρχικά σε 9 περί το τέλος του πολέμου. Έτσι ο ελληνικός στρατός που είχε ταχθεί υπό την αρχιστρατηγία του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Α' με επιτελάρχη τον συνταγματάρχη Β. Δούσμανη, συγκροτούνταν από τις εξής μεραρχίες:
Μεραρχία
Διοικητής
Μεραρχία
Διοικητής
Aντιστράτηγος Ε. Μανουσογιαννάκης
Συνταγματάρχης Ν. Δελαγραμμάτικας
Yποστράτηγος Κ. Καλάρης
Συνταγματάρχης Ν. Σωτήλης
Υποστράτηγος Κ. Δαμιανός
Συνταγματάρχης Δ. Ματθαιόπουλος
Υποστράτηγος Κ. Μοσχόπουλος
10η
Συνταγματάρχης Λ. Παρασκευόπουλος
Συνταγματάρχης Σ. Γεννάδης
Ταξιαρχία ιππικού
Συνταγματάρχης Ζαχαρακόπουλος
Η συνολική δύναμη του ελληνικού στρατού ανέρχονταν σε πεζικό: 118.000, ιππικό: 1000 και 176 Πυροβόλα όπλα.
Σερβικός στρατός 
Ο Σερβικός στρατός όπως και ο Ελληνικός είχε ενισχυθεί ιδιαίτερα με την είσοδο νεότερων κλάσεων με παρένταξη αυτών σε υπάρχουσες μονάδες, αποφεύγοντας όμως να δημιουργήσει νέες. Ενισχύθηκε επίσης και από μια μεραρχία (12.000 άνδρες) από το Βασίλειο του Μαυροβουνίου. Έτσι ο σερβικός στρατός που είχε ταχθεί υπό την αρχιστρατηγία του Βασιλιά Πέτρου Α' με επιτελάρχη τον Βοεβόδα Ραντομίρ Πούτνικ συγκροτούνταν από τις εξής 11 μεραχίες και μια ταξιαρχία:.
Μεραρχία
Διοικητής
Μεραρχία
Διοικητής
1η Δουνάβεως
Στρατηγός Γιουρίσιτς
1η Τιμόκ
Συνταγματάρχης Κόντιτς
2η Δουνάβεως
Στρατηγός Ράτιτς
2η Τιμόκ
Συνταγματάρχης Μιλουκίνοβιτς
1η Μοράβα
Στρατηγός Γκίκο Ιτς
1η Σουμάδια
Συνταγματάρχης Τέρτσετς
2η Μοράβα
Συνταγματάρχης Νέδιτς
2η Σουμάδια
Συνταγματάρχης Μαρίνοβιτς
1η Δρίνα
Συνταγματάρχης Χάτζιτς
Μεραρχία Μαυροβουνίου
Στρατηγός Βούκοβιτς
2η Δρίνα
Συνταγματάρχης Νταάνοβιτς
Μεραρχία Ιππικού
Πρίγκιπας Αρσένιος Καραγιώργεβιτς
Η συνολική δύναμη του σερβικού στρατού ήταν πεζικό: 260.000, ιππικό: 3000 και 500 Πυροβόλα όπλα.
Βουλγαρικός στρατός 
Ομοίως και η δύναμη του βουλγαρικού στρατού είχε αυξηθεί σημαντικά, αφού εκτός της εκγύμνασης πολλών νεότερων κλάσεων κλήθηκαν και πολλές κλάσεις εθνοφρουράς από τις οποίες και δημιουργήθηκαν 4 νέες μεραρχίες: η 12η, η 13η, η 14η και η 15η.
Ο βουλγαρικός στρατός είχε ταχθεί υπό την αρχιστρατηγία του Βασιλέως Φερδινάνδου με βοηθό τον στρατηγό
 Μιχαήλ Σαβόφ, μέχρι τις 21 Ιουνίου (π.ημ.), όταν ανέλαβε ο στρατηγός Ράντκο Δημητρίεφ. Αυτοί ήταν και οι πραγματικοί αρχιστράτηγοι με γενικό επιτελάρχη τον στρατηγό Φίτσεφ.
Η συνολική δύναμη του βουλγαρικού στρατού ξεπερνούσε τις 576,878 με 1,116 πυροβόλα. Συνεπώς, ο βουλγαρικός στρατός υπερείχε συντριπτικά της αντίπαλης συμμαχίας Ελλήνων και Σέρβων τόσο σε άνδρες όσο και σε πυροβολικό. Η υπεροχή αυτή σε συνδυασμό με το βουλγαρικό μεγαλοϊδεατισμό που είχε δημιουργήσει η παλαιότερη, κατά 35 χρόνια, συνθήκη του Αγίου Στεφάνου ήταν αυτές που οδήγησαν τη Βουλγαρία στη τυχοδιωκτική απόφαση να στρέψει τα όπλα της κατά των συμμάχων της, σ΄ έναν ακήρυχτο μεν, αλλά και αιφνίδιο πόλεμο.


Share on Google Plus

About ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΓΟΝΑΤΟΣ

Απόστρατος Αξιωματικός, Αρθρογράφος,Ιστορικός Ερευνητής
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου